1. geçen ankaradan bir arkadaşım ile gorustum. ev almak istediğini lakin alamadığını söyledi. fiyatlar nasil dedim, muhitine gore değişiyor dedi. bir artı birler 300.000'den başlıyormus. bizim bu sahil kasabasinda ucyuzbin liraya saray yaptırılır yahu.

    hele hele iki milyon liraya kadar gidiyor fiyatlar lafını duyanda, aklımı kaçıracak gibi oldum; bir buhran, bir fenalık geldi üzerime.

    müteahhitler çıldırmış.
  2. benim anlamadığım bir husus var. asgari ucretin 1.300 lira oldugu bir ulkede bu insanlar nasil oluyorda 400.000, 500.000 gibi bedellerle ev alabiliyorlar, aklim hayalim almıyor.

    bizim bilmediğimiz birşeyler var galiba.

    tanim: aslında patlamasını istemediğimiz, ancak patlayacak gibi duran balon. su anda tum isler kredi yolu ile dönüyor. eger ekonomi kötüye giderse krediler geri ödenemez. iste biz o gün tükeniriz.